kırıntı

at gibi yürüyerek
çıkarlar kınlarından

(Bursa - 28.11.2013)

kırıntı

iki yapraklı yonca

(Bursa - 27.11.2013)

kırıntı

ve ben dağların eskidiğini gördüm
çiçeklerin yırtıldığını durup dururken çorak rüzgarda
birer birer yüzlerin eksildiğini gördüm
sararmış dudakları, morarmış dudakları, şaşı parmaklarıyla
mezarlara gözyaşları gibi boşaldığını gördüm ölülerin
ki ben hiç bu kadar hızlı ağlayamadım

(Bursa - 27.11.2013)

alevler içinde kalan

yağmur düşer
kimse görmez

ben düşerim
yüreğim çatırdar
ellerim kırılır
düşlerim dağılır sana
kimse bilmez

yağmur düşer
konuştuğunda
ben toplarım o yağmuru
damarlarımda
alev alır içimde
benim yandığım gibi
kimse yanmaz

                                     Bursa - 15.11.2013

kırıntı

grilerin en dibine kadar
peşinden sürüklendiğim
o giderek solan umut ışığı

(Bursa - 13.11.2013)

kırıntı

düşen yağmurları toplardı
alev alırdı dudaklarından

(Bursa - 12.11.2013)

kırıntı

sonradan bir kıvılcım anında...

(Bursa - 12.11.2013)

kırıntı

beni sensiz düşünemezsin
oysa ben
kimi düşünüyorum seni hayal ettiğimde
yalnız gibi görünmeyen
yalnız yıldızları mı?

(İstanbul / Pendik - 21.10.2013)

I'm way out of town

şehrin dışının dışındayım

kusmuğunda boğuluyor görüyorsun

yüreğime indiriyor yumruklarını

ruhumun gediklerinden geçip

küçük kelebekler gibi emekleyerek

kuzeyin soğuğunu yararak

bu evlerden çıkıyorlar

üzerimize basıp

kıt yağmurlarımızı çiğneyip

çürük bedenlerimizde soluklanıp

kendilerini zorluklarından

kendilerini ölümlerinden varediyorlar

buzla kaplı limanların pusundan sıyrılıp

sıcak bir bacakarasına dönüşüyor avuçları

tutamadığım zaman ellerini

tutamadığım zaman sözlerimi

yuvarlanıp dururdum boşluğuma

kendi üzerime sarıp arsızlığımı

gizemli ormanların ürpertisinde

bakardı dipsiz gözleri

öylece oturduğu yüreğinin dibinden

bir rahibeye sarılır gibi

şehirlerini sarmalayan bu limanların

doğurduğu

bak geçip duruyor içinden

istilacı ordular gibi

şaklatarak sesini yaralı yüreğimde

öte yandan nereden geldiler buraya?

kimler sürdü

tarlalar gibi çizgi çizgi

dirildiler

bir kapı gibi açardı da göğsümü kolaycacık

dayanırdı ruhuma

soğuk ellerinden bilirdim geldiğini

rahatsız edici rahatlığıyla

bu bir bumerang dedi

geri gelecek dedi

başından attığında

batıyordu gökyüzü

batıyordu göğsüme

sesini duymazdım

sessizliğini duyduğum kadar

çiçekler öterdi

içimin dinmeyen yağmurları altında

içimin dinmeyen sessizliği altında

yüreğimin kendini kıpırdatan uykusu

gözlerinin karanlık ışıltısı altında

eziliyor içimde buluttan kanatları

içimin dinmeyen yağmurları

aşkını içime saçıp

tohumlayıp sensizliği

büyütecek durmadan

(Helsinki - 20.10.2013)

kırıntı

yaprak hışırtıları altında
yıldızlar
güneşin gölgelediği çığlıklarıyla
üstümüze akıtır karanlıklarını
bir rüzgarın fısıldadığı ıslık
kırık bir heykel gibi dondurur
kışlarımı
giyinir üzerine yalnızlıklarımı
aklıma dökülen bu paslı evren

(Helsinki - 19.10.2013)

kırıntı

kokulardan ölürdüm
damla damla sızardı
ruhuma, yüreğime

(Riga - 17.10.2013)

kırıntı

içimde bir öksüz balık kaldı
kanatları rüzgarları süpüren
yüzgeçleri dalgalarda köpüren
solgun yetim kuşlar kaldı

(Bursa - 01.10.2013)