dolunaya açılan
ışık kaplı balkonda
boşalmış bardaklar gibi
ortalığa bırakılmış
unutkan bir yalnızlık
kendisiyle oyalanır
sigara dumanından
bir kuş olup uçardı
dökülürdü ruhundan
boşalırdı hayalleri
gölgeler dağlayarak
ışık kaplı balkonda
zaten hep birlikteyiz
uyumadığımız zamanlarda
yorgun masa başlarında
serin duvarlarda, aynalarda
ve uyukladığımızda
elleri dolanacak
neredeyse ruhuma
elleri izler açar
dokunsa/dokunmasa
düşlerimi aralar
yaralarımı bulur
yeni yaralar açar
tutuşur tutuşturur
denizle karışınca
dalgasıyla, tuzuyla
yüreğimi doldurur
yüreğimi doldurur
ürkek avuçlarıyla
hüzünlerini saçar
gayet masum bir rüya
gibi kendinden geçer
işte seni bekledim
boşalmış bardaklar gibi
işte senin yüzünden
ruhumu kilitledim
kalakaldım burada
ellerim yalınayak
ışık kaplı balkonda
Bursa - 14.08.2015