senbahar

beni tutan
sarmalayan
eller gibi
dökülüyor
üstüme
zaman
sarı sarı

                           Bursa - 22.04.2014

kırıntı

çıplaklığından utanıp çiçekleri kuşanıyor yeniden
doğa

(Bursa - 22.04.2014)

yoksun

doğrudan yüreğime
kalbimin merkezine yürüyen
oyalana oyalana yayılan
bir sıcaklıktır
elime dokunuşun
sadece bir dokunuş değildir

işte ondan sonra başlar
karanlığa gömülür
geri çekilen, ıssız bırakan
o sıcaklığın
yoksun bırakılmış
müptelası

(Bursa-13.04.2014)

ışığında

içime ışık vurdu:
gözlerin;
gözlerin
içime bakıp durdu...

gözlerin;
saçların gibi
dağılır dağılırdı
sesin gibi
yankılanırdı içimde
aşk mısın?

öylesine
gelip giden
bakıp çıkan
vurup kaçan
açık saçık
uçuk kaçık
düş müsün?

gelirsin gidersin; geldiğinde
avuçlarında biriktirip ellerimi
sürüklersin düşlerimi peşinden
akıtırsın gözlerimi peşinden
ıssızlara dağlara savurursun
çıkaramam ateşini içimden
beklerim beklerim beklediğim
yoksa geldin mi
sen misin?

(Bursa/İstanbul - 10-11.04.2014)

kırıntı

bu hüzün şarap lekesi gibi
biliyorsun çıkmayacak
ruhunu örseleyeceksin ovuştura ovuştura
solduğunu sanacaksın
ama en ufak bir kokusuyla baharın
ezgisiyle eski bir melodinin
içinden fışkıracak
saçmış bir kere tohumlarını derin dehlizlerine yüreğinin
durduramazsın

(Bursa - 24.03.2014)

iki yüz altmış dokuz

bugün günlerden berkin
bir yerlerde birikmiş gözümüz yüreğimiz
yerinde durmaz artık
sokaklara dökülecek
bugün günlerden berkin
sokaklar dökülecek
bağırmaktan yorulmuş 
soluksuz meydanlara
bir ekmeğin peşinden koşar gibi

içimde bir uçurtma
yırtık bir köşesine
takılmış yüreğimin
uçmak için çırpınan

bugün günlerden...
berkin
çocukuluğumu kaybettim ben seninle
akışkan bir hayalet
gibi dolar içime
sükunetin

bugün günlerden berkin
ey zalim
kalbi durdu
hürriyetin

                              Bursa - 11.03.2014

kırıntı

belki de kurtlar, kurt gövdeleri
içime kıvrılan aşk gölgeleri
gibi dağınık hayaller kurar
beni çevreleyen senden dört duvar

(Bursa - 03.03.2014)

kırıntı

ne hevesimi alabildim ne hıncımı bu hayattan

içimde koruduğum boşluğa aşık
kendi sessizliğimle oyalanır
yalnızlığımı tutamayıp içimde
sustuğumu sanıp konuşurum kendimle gizlice 

her sabah kırıklarını toplayıp kalbimin 
avuçlarına doldururum kanlı düşlerimin
bir ufuktan diğerine boşalan
bir ölümdür içimde mayalanan

(Bursa - 14.02.2014)

zümrüdüanka

taşımıyor bedenim tüm evrenin yükünü
çiçek kanatlarımla toprağa düşüyorum
düşmüyorum da aslında dökülüyorum
çiçek kanatlarımla toprağa dönüşüyorum
çimleniyor umutlarım

toprağa değil de sanki ateşe düşüyorum
fidanlar gibi uzanıyorum boylu boyunca
besliyorum gövdemle ateşimi
cesedimle ölümümü
kendimle yokluğumu
ölüyorum küllerimden yeniden

                                         Bursa - 14.02.2014

kırıntı

insanın en son anladığı
insan olduğu...

(Bursa - 13.02.2014)

soluksuz

nefes alsam uçacak
kelebekler gibi ürkek
mutluluk
dokunsam dağılacak
gülümsesem kırılacak kanatları

(Bursa - 26.01.2014)

kırıntı

hiçbir yere sığmıyor 
yalnızlığım

(Bursa - 15.01.2014)