bir gün gelecek
o suyun kıyısında, güneş batarken... ben orada olmayacağım
suyun yüzeyinden çıkan buğuyu çekemeyeceğim içime
ve dinleyemeyeceğim minik kuşların ötüşlerini
kaç kere daha
istesem de
zamanım olsa da
tüm kaygılarımı bir yana bırakabilecek olsam da
gitsem otursam o kıyıya
kaç kere daha
unutabilsem kendimi
bir gün gelecek
o köprüden geçmeyeceğim
o yağmurun parlaklığını göremeyeceğim tuğlalarda
serinliğini yüzümde
tıkırtısını kollarımda hissetmeyeceğim
o yol boyunca sıralanan ağaçlar
bacalardan tüten duman
ayaklarımı aşağı çeken o bayır
gün gelecek onlar da olmayacak
o mavi gökyüzünü
bulutlar olmadığında
ve türlü türlü bulutları
bırakacağım arkamda
şimdi de zaten
sadece buradayım
burası dışında her yerde
pratikte bir ölüyüm aslında
farkında olmadan bir ölüyüm
her an, neredeyse her yerinde dünyanın
ve doğmamış olduğum tüm zamanların
hatırlanmayan ölüsüyüm
söylenmemiş bir şarkıyım dudaklarımda
Bursa - 12.02.2016