çocuklarına bir şeyler öğretiyorlar
geriye biz kalıyoruz
içimizin çürüklerini çoğaltıyoruz
bununla geçiyor artık çoğu zamanımız
evimizin yarısı eski, yarısı karanlık
yarısından çoğu bizimle dolu
düş kafeslerinde özgürlük
kelepçelerimizde başkaldırı buluyoruz
son bir damla daha, hepsi geçecek
biliyoruz, sanıyoruz
bir damla daha kanıyoruz.
çocuklarına çok şeyler öğretiyorlar
kara sinekler gibi vızıldaşmayı etrafımızda
zaten eriyen bir kavun gibi içimiz
eninde sonunda olacağı buydu diyoruz
bildiğimiz şeylere içerliyoruz arada sırada
bununla geçiyor artık çoğu zamanımız
evimizin yarısı hayaletli odalar
yarısından çoğu boşlukla dolu
hiçbir yere sığmıyor ki yalnızlığımız
işte karışıyor bir damla daha
derine, yokluğa, zamansızlığa
çocuklukları her tarafı kaplıyor
hem çocuklarının, hem kendilerinin
bizi de bulup çıkartıyorlar nasılsa
oysa artık kimse bulamaz sanırdık
çünkü saklandığımızın bile farkında değiliz
kaybedip duruyoruz kendimizi ikide bir
nereye gittiğimizi hatırlamıyoruz
dokunuyoruz kendimize giderek
parmaklarımız gömülüyor tatlı bir kokuya
çürük kavun gibiyiz
Bursa - 09.07.2015