13 Temmuz 2015 Pazartesi

bir şeye tutunabilmenin geçici mutluluğu

o ilk an heyecanı
işte oluyor, olacak, sanki
daha öncesinin anlaşılmaz huzursuzluğu
hiç geri gelmeyecekmişçesine
işte oluyor, olacak
bitmeyecek

anlamsızlığın ortasında
birazdan denizde boğulacak
geçici bir adanın
üzerinde ben
alabildiğine güven dolu
kararlı, ölümsüz
her şeyin anlamlı olduğu
bir şeylerle uğraşırken
gülümsüyorum neredeyse

bu dünya bana göre değil oysa
ne çabuk unuttum
ne de çabuk unutabiliyorum
her seferinde nasıl da şaşırıyorum buna
buna da

ölecek gibi oluyorum
sonra nereden bilmem
bir nefes geliyor
doluyor içime
biraz daha uzuyor
yaşam sandığım belli belirsiz şey
yaşam sandığım anlamsızlık
ne de inatçı çıktı
şaşırıyorum
her seferinde nasıl da şaşırıyorum buna

ada ayaklarımın altından çekilecek
emanet kumlarını alıp gidecek deniz
tekrar şaşıracağım buna biliyorum
bir sonraki dalgayı bekliyorum
denizde kum kadar çok ölümlerim

bu dünya onların
her yerini kaplamış olanların
her yerinde tepindikleri bu dünya
alabildiğine onların
bense diğer tarafa aitim
perilerin gidip geldiği yere aitim
şimdi seslerini duyuyorum
haber getiriyorlar
ölümsüz ölülerden
haber getiriyorlar
çok yakınımdalar

gelsinler nefesleriyle
nefes nefese
onlarla avunabildiğim kadar yaşayacağım

                                  (Bursa - 13.07.2015)