011235

0

boşluk

önce boşluk vardı

içinde yüzdüğümüz bu koca boşluk aslında
kaybolduğumuz katlanılmaz bir sınırsızlık

mecburiyetten aslında böyle hiçliğin ortasında
kendimize bir anlam bir yön bulmak için 
masumca ufak tefek şeyler uydurmamız

ama devlerle boğuşur gibi tükeniriz sonunda
ezer devasal gövdeleri iliklerimizi
eziliriz kendi yarattığımız kocaman yoksunlukların
onlarsız artık yapamayacağımızı sandığımız
safça yok saydığımız yoklukları altında

                                       Bursa - 29.04.2015

kırıntı

zamanı ne durdurur?

buzdan bir at bindiğim
damarlarımda koşturur

(Bursa - 26.04.2015)

kırıntı

bazen nefesim kesiliyor
güzelliklerden

bazen sıkıntıdan

(Bursa - 15.04.2015)

karanlık yarım

hemen uyku sonrası
zamanın kararsızca
yalnızlığın ürkekçe tenimi okşadığı
suratımda gizli bir yastık gibi
çığlıklarımı boğan sessizlikte
çözünüyor solgunluğu renklerin
bir bulup bir kaybettiğim bir rüya gibi
sen-sensizlik
yarım kalacaksın

hemen uyku sonrası
gittiğinde yine biliyorum
karanlık yarım kalacak

                              Bursa - 04.04.2015

kırıntı

burada vatanımdayım
tüm sessiz kelimeler

(Bursa - 21.03.2015)

kırıntı

nasıl da ruhumuz yok
olmayan çocuklar gibiyiz

(Bursa - 06.03.2015)

kırıntı

parmaklarım yalnızlığın tetiğinde
geçmişin göğüslerinde dudaklarım
anıların sütünü yudumluyor

(Mudanya - Yenikapı, 26.02.2015)

deneme

Neden hem hızlı yüzebilen, hem hızlı uçabilen, hem karada atik bir canlı yok?
Neden hem suda, hem havada, hem karada etkin bir avcı yok?
Neden hem suda, hem karada, hem havada aynı verimlilikle etkin yol alan bir araç yok?
Çünkü her alanda üstün olmak, yetenek geliştirmek, herkesi her alanda ekarte edebilmek, eğer mümkün olsaydı bile, getirisi uğruna harcanacak enerjiye değmeyecek haybeye bir çaba olurdu.
Çünkü her alanda mükemmel olmaya kalkışmak örtülü başka kayıplar tarafından öylesine geçersizleştirilirdi ki, mükemmellik çabası bir hiçliğe dönüşürdü.
Doğada hayatta kalmanın mutlak çerçevesini çizen doğal seçilim / adaptasyon / evrim süreçleri bile bu türden her alanda mükemmel canlılara yol açmamıştır. Evrimde başarı tanımı sayılması gereken ve geçmiş adaptasyon süreçlerinin bileşkesi olarak günümüze gelmiş olan hayatta kalmayı başarmış canlılar içerisinde her alanda üstün türlere rastlamayız. Hatta günümüze kadar gelmeyi başarmış, dolayısıyla milyarlarca zorluğa başarıyla göğüs gerdiğini ispat etmiş pek çok canlı için güçlüden ziyade narin ya da kırılgan ifadesi çok daha uygun kaçacaktır.
Bu canlılardan pek çoğu, incelendiği zaman kendi habitatında başarıyı getiren ilk bakışta gösterişsiz özellikler taşır görünürler sadece.

(Yenikapı-Mudanya - 20.02.2015)

İspatlanmış Gerçekler

1) MADALYON: Nasıl ki madalyonun iki yüzü varsa, başımıza gelen her olayın da mutlaka bir aydınlık tarafı, bir de gölgesi vardır. Işık varsa gölge, gölge varsa ışık mutlaka olur. Hayat mutlaklardan oluşmaz. Anlamsız görünen, kötü görünen olaylar bile büyük resmin içinde mutlaka anlam bulurlar

2) BARDAĞIN  DOLU TARAFI: Üstteki konu ile doğrudan bağlantılı olarak, insanın sadece bir olayın oluşturduğu kendi üzerine düşen gölgeye değil, o gölgeye sebep olan arkadaki ışığa da odaklanmayı unutmamasını anlatır.

ölümüne

dönüyorum
yabana gittiğim yerden
o kadar çok kayboldum ki
yorulmuş olmalıyım

geri dönüyorum
yıldızlara
kusura bakmayın
bazen unutuyorum
o kadar çok yol gittim ki
ölümüne

(Bursa - 18.02.2015)

opak

bak diyor
yağmurlar yağdı diyor
bak diyor
zümrütten bir aydınlık
dağları bulutları sardı diyor
ışıklar ışıklar dört bir yanda
gökleri denizleri yardı diyor
ışıklar ışıklar dört bir yanda
ruhumun tozlu katmanlarını
sararmış opak sayfalarını
tek tek birbirlerinden ayrıştırıp
kalbimin çekirdeğine vardı diyor
söylemiştim en karanlık saatte
geçecek sakın bırakma kendini
bu karanlık ışıklar doğuracak
inanmıştım bir ümit vardı diyor

susuyorum da susmuyorum aslında
sessizliğimle muhabbet ediyorum
diyorum ışıklara boğsam seni
yüreğinin aynasının bir köşesi
biliyorsun hep karanlık kalacak
yüreğimin aynasının her köşesi
zaten hep karanlık kaldı diyor
buralara ışık gelmeden önce
zaten sadece karanlık vardı diyor

                                       Bursa - 15.02.2015

artık

düşüyoruz omzumuzda kanatlar

elin elime değdiğinde
yüreğimde yanardağlar patlıyor

içiçeyiz
yürekler ve dudaklar
gözgözeyiz
yüzümüzde bir neşe
bazen umut
bazen de bir endişe
biz arttıkça 
bak onlar da artıyor

her saniye geçip giden hayatlar
biliyorsun kalbimizde çarpıyor

(Bursa - 13.02.2015)