Rüyamda: Denizde uyuyakalmışım. Gözlerimi açtığımda zifiri karanlık bir gece. Üzerimde yıldızlardan ürkütücü bir örtü. Kilometrelerce uzakta silik ışık şeridini görüyorum ayrıldığım sahilin. Su zifiri karanlık. Sadece dalga sesleri.
Bir saniye içinde kafama balyoz gibi giren panik, korku, pişmanlık, yalnızlık, çaresizlik, yitiklik, boşunalık, annem, babam, ölüm... İçimden yükselen son bir haykırış: "Ben kapkaranlık bir çıkmaz sokak mıyım?". Beynim hepsini birden kaldıramadı. Uyanıyorum.
Belki de hiç uyanmamalıydım...
Bursa - 21.09.2014