Pencerende - 2

                                                            Dilek'e

bazen unutuyorum kendimi
bazen derken sık sık

unutuyorum kendimi

unutuyorum kendimi ve

başım dönüyor yok olmaktan

bazen başım dönüyor

yok olmaktan değil de

onu hatırlamaktan

onu hatırlayıp durmaktan

yoruluyorum bazen

yoruluyorum da denemez aslında

farkında olmuyorum çünkü

sonra sessizliği çıkıp geliyor

kendisi gelmese de artık

sessizliği uğruyor yanıma

sessizliği demek de yanlış

çığlıklara benziyor çünkü

her gelmeyişi

eskiden pencereye kuşlar gelirdi

gençtim camdan bakardım

göremezdim kuşlardan ötesini

şimdi yoklar

kuşlar

pencereler

gençlik

her şeyin gidişine alıştım 

sanmıştım oysa

bazen unutuyorum kendimi

                                                                               İstanbul, 27.06.2024

nekropol

şehir mezarlıkları
şehrin dışında beklerler

ölülerini

şehir büyüdükçe

şehir işgal etmez mezarlığı

mezarlık ele geçirir şehri

şehir mezarlığa dönüşür

liberation

misyon

bu dünyada bir misyonumuz mu var?

varsa yazıklar olsun

beni harcayana

beni sürüye kurban edene

beni ben değil biz yapıp sonra da ayrıştırana 

                                                                    Küçükyayla, 17.06.2024

kırıntı

artık tat almalıyım - almalıydım
bu tatsızlıktan kendime

yeni aromalar çıkarmalıydım

damıtmalıydım esanslarını

yaşayamadığım düşlerin

bir çilek tarlasında bağdaş kurup

yağmurla yıkanmalıydım

ağlamama gerek kalmadan

put down (knock knock)

dünya

boş olduğu kadar
yapamadığım şeylerle de dolu

hacca gitmek kadar

öldürmekle de

putların yerine insanları koyup

devirmekle de...

                                            07.06.2024

                                                      İstanbul